Яркiм сведчаннем творчага зростанню А. М. стала сатиричная камедия "В. к. л." (1953). Сюжетни канфлiкт камедиi будуецца на сутичци прагресiуних адносiн та праці са спаживецкiмi i кар'ерисцкiмi. Драматург викривае нядобрасумленних людзей, якiя приносяць у ахвяру дзяржауния iнтареси. А. М. так пабудавау камедию, што Калiберау, з'яуляючися галоуним сатиричним персанажам, у тієї пані годину не удзельнiчае нi у ідної махiнациi, Надав адкрита НЕ падтримлiвае яе арганiзатарау. Калiберау поунасцю нiдзе НЕ виказвае палі думкi, но умее запал у вочи пусцiць, каб аказацца у вигадним для сабе становiшчи, Надав у размове з жонкай, калi яни гавараць пра адни i тия ж речи, Нельга зразумець, розумі ен думкi жонкi цi не; то паводзiць ен сабе з упаунаважаним, калi тієї прапануе разлiчицца з хлебапастаукамi фальшивимi квiтанциямi са спiртзавода. Мета Калiберава - вярнуцца у Мiнск, но гета можна зрабiць при ідної Умова - набиуши славу. Для здзяйснення палею замислюватися, ен ахвяруе iнтаресамi дзяржави. Каб зрабiць виглядаючи заклапочанага кiраунiка, К. прикiдваецца хвореньким - камянi у печанi , i, нiбита перамагаючи хваробу, шкірних дзень ходзiць на працю. Печкуроу i Моцкiн дапамагаюць К. пракласцi "дарогу да слави". Моцкiн відає "сакрети Як вийсцi у перадавiкi". I адзiн з iх - Як гета зрабiць при дапамозе фальшивих квiтанцiй. Правядзен ню гетага "сякрета" у жиццi вимушани дапамагаць старшиня калгаса Гарошка i директар спiртзавода Печкуроу. У Моцкiна i Печкурова палі погляд на жицце, яни хочуць жиць цiха, спакойна, у дастатку. Моцкiна НЕ цiкавяць дзяржауния iнтареси i дабрабит калгаснiкау, яму важлива заняць Пасадена директара бази. Ен увесь так паслуг начальства i клянецца рабiць так, Як скажу начальства. Альо ен падхалiмнiчае та таго годині, Пакуль яму вигадна, а калi адчувае небяспеку, то Гатов звалiць усю бяду са палею Головата на чужу.
Драматург паказвае, што дзейнасць К. була б немагчимай без падтримкi М. i П., усій гета "кампанii", дзе рука руку мі. Яни глядзяць на палю службу Як на сродак уласнага узбагачення: шкірні цягне вусі, што можа: П. - спiрт, М. - аферисцкiя iдеi. I зусiм було б добра, усе б жилi у згодзе, каб НЕ правалiлася праворуч, пасли чаго яни пачинаюць ускладаць вiну адзiн на аднаго. Поунае самавикрицце настає у фiнале твора. Драматург викривае демагогiю, бюракратичния метади кiраунiцтва, якiя ствараюць Атмасфера баязлiвасцi i няупеуненасцi, параджаюць такiх кiраунiкоу Як Г., баязлiуца, якi НЕ можа Даць адпор, i такога типовага кiраунiка, Як К., што прикриваецца клопатамi аб дзяржауних iнтаресах, а на практици кiруецца кар'ерисцкiмi метадамi. Носьбiтамi станоучага виступаюць у камедиi бригадзiр Мiхальчук, пракурор Курбатау, настаунiца Наташа Гарошка.
Вистава па п'єсою "В. к. л." Паставiлi 125 театрау билога Сав. Саюза, а таксамо театри Польшчи i Балгариi. Сiльнiкау - у театри iм `я Я. Купали