Ганна Чарнушка - галоуни вобразе Рамана, з якiм звязано хвалюячия лiричния i драматичния напружания старонкi. Расло яна, з маленства уцягнуушися у нялегкую сялянскую праць.
Васiля яна спачатку НЕ вилучала з лiку сваiх равеснiкау. Усе Пача з летняга вечара на сенажацi, калi у iх адбилося першае нясмелае Кахане. На вачах Ганна виростає у незвичайна пригожую дзяучину, Поуні годнасцi, чалавечай шчирасцi, дабрати i спагадлiвасцi. Шчодримi фабрамi намалявау пiсьменнiк партрет гераiнi: "Цемния, Як спелия вiшнi, вочи, шаукавiста-чорния брови, чорния коси, стрункі стан."
З псiхалагiчнай абгрунтаванасцю розкривався першае Кахані дзяучини. Яна пакахала Глибока, Адда, з усiм жарам нерастрачаних пачуццяу. З псiхалагiчнfq глибiней намалявана трагедия дзяучини, якая, кахаючи аднаго, сiлай няумольних абставiн вимушана вийсцi заміж за другога. У Ганни абвострана пачуцце справядлiвасцi, маральнага абавязку.
Пiсьменнiе усебакова iмкнецца абгрунтаваць, чаму Ганна, у якой развiта пачуцце уласнай годнасцi, якая НЕ церпiць примусу i сляпога падначалення чужий волi, вирашила вийсцi за Яухiма. Нялегка дастан їй гета рашенне. Чим больш дзяучина пераконвае сабе, што так було спрадвеку, што НЕ вусі виходзiлi кахаючи, што з їй здарилася тое, што не раз було з дзяучатамi яе асяродзя i яе стану, критим брилі розуміємо ми трагедию.
Пасли сватання Ганна пачинае жиць "у нейкiм сні". Яна робiць усьо па заведзенаму звичаю, но аутаматична, без Душі i ахвоти. "Сцерпiцца - злюбiцца," - угаворвала сябе Ганна. Альо ... не злюбiлася i НЕ сцярпелася. I чим даужей яна живе у сям'i Глушака, критим больш виразна розумі усю жахлiвасць свойого становiшча. Асаблiва балюча адчула Ганна палі становiшча жонкi-рабинi, калi нарадзiла дзiця. Стари Глушак примусiу яе ехаць на сенакос разам з Верачкай, дзе тая захварела, а пазней - памерла. "Бог дау - бог узяу", - вось реакция Глушакоу на смерць дзiцяцi.
Пасли смерцi дачкi Ганна НЕ можа больш жиць побачим са сваiмi "сведкамi", нелюбiмим мужам. Яна кiдае Глушакоу i iдзе працаваць у школу (та настаунiци Параскi), якая становiцца годинниковим пристанiшчам на яе жиццевим шляху.
Ліс Ганни скла нялегка. Надзеi на вяртанне билога Кахані НЕ апраудалiся (Васiль застав з зямля). Зварот у бацькаву хату душеунага спакою НЕ принес, пасли сустреч з Башликова засталiся прикрасць i гірка агiда.