Узаемаадносiни Лабановiча i Ядвiсi, дачкi падлоучага Баранкевiча, адносяцца та лiку ліпших любоуних старонак беларускай прози.
Можна сказаць, што, приехауши настаунiчаць, Лабановiч живе прадчуваннем Кахане. Пригажосць, i у критим лiку пригажосць жаночая, не пакiдае яго раунадушним.
Кахані Лабановiча та Ядвiсi пачинаецца калi НЕ з Першагена позiрку, то, бадан, з Першагена знаемства. Ядвiся не така пригожая, Як панна Мариня цi Людмiла, но за тоє - настаунiк Адчуем гета адразу - БАГАЦ душею, праявамi унутранага жицця.
Лабановiч i Ядвiся толькi уступаюць у жицце, таму iх Кахане - першае, нясмелае, юнацкае. I ен, i яна - натури дастаткова гордия, каб паступiцца сваiм гонарам Надав у iм `я каханнЯ.Калi ж гавариць пра Ядвiсю, то на яе псiхiку моцно падзейнiчала жорсткае абиходжанне, здзекi, якiя чинiу бацька над мацi, з-за чаго тая Малади сишла у магiлу. Таму у шкірним мужчине Ядвiся схiльна бачиць тирана, "герада".
Ядвiся - широка, багата, няуримслiвая натура, Адна з тих дзяучат, якiя самi НЕ баяцца зрабiць перше крок у каханнi. Раунуе яна настаунiка та панна Людмiли цi Мариня, па Вясна заносiць у яго пакой букецiк кветак, приладживае у кнiгу запiску са шматзначнимi словамi "мiли ... дурань" (а потим викрадае яе), першах цілуючи настаунiка, не дазволiуши пацалаваць сябе.
Назва усяму гетаму Адна - Кахане. I усе ж не разгарелася яно у страсць, не стала сiлай, якая б прадиктавала дзяучине жиццевае рашенне. Iнтуiтиуна Лабановiч адчувае душеуную Ядвiсiну няустойлiвасць мiтусню супяречлiвих пачуццяу, таму, баючися абразив, нада сваiм признанням жартаулiвую форму.
Розумна, дасцiпная, пригожая, Ядвiга годинах здаецца калючай, аутар Надав парауновае яе з калючай грушкай. На самій справе, яна вельмi добра. Толькi многа гора бачила у сям'i, каб Биць бесклапотнай i вяселай, каб адразу раскриваць палю душу перад людзьмi. У Ядвiгi пригожая туга каса, така сама, Як була у яе мацi. Аутар НЕ шкадуе фарбан, каб перадаць духоунае i фiзiчнае хараство Ядвiгi. Пераживаннi дзяучини ми читаем у яе розумних цемних ва чахнув, то вяселих, то гнеуних. Пiсьменнiк параноувае яе то з ластавачкай, то са спуджанай дзiкай птушкай. Ядзвiга можа адмовiцца пекло шчасця, пекло Кахане, Як би цяжка гета нi було, но нiколi НЕ адмовiцца яна пекло запаведнай мари аб незалежнасцi i самастойнасцi, пекло наміри вирвацца на широкi прастор жицця. При першай пані магчимасцi яна назауседи пакiдае Цельшина, Як нялегка було їй развiтацца з Лабановiчам са сваiмi марамi, i НЕ бацька биу таму вiной. Колас пiша: "Яна сама так захацела".
Лабановiч пакiнуу Цельшинскую школу. Жиць у мясцiнах, дзе вусі нагадвала Ядвiсю, першае, захлiснуушае усю iстоту, но няудалае Кахане, ЄП не здолеу б. Надав ад'ехауши, Чака лiста пекло Ядвiсi, пiша у Хатовiцкую воласць знаемаму памочнiку пiсара Дубейку. Лiста Немає. Так закінчилася перша i, скажімо, вельмi значная старонка душеунай бiяграфii героя. Закінчився, Як бачим, расчараваннем, но гета далека не апошняе расчараванне, якоє напаткае Лабановiча на жиццевих дарогах. Хто ж вiнавати, што двоє пригожих, блiзкiх духоунимi iмкненнямi людзей НЕ могуць сисцiся, абаранiць палі шчасце? Абставiни жицця - толькi такi можа Биць адказ. Адна з причин гетаму: цяжкiя, пакутлiвия умів Ядвiсiнага жицця у бацькавай сям'i, яе Маладосць, жиццевая нявопитнасць.
Вольга Андросава - прафесiйная ревалюциянерка, яна прайшла школу палiтичнай барацьби. Аб гетим сведчиць акресленасць яе палiтичних поглядає, аутарскi Таленті, добрав знаемства з канспiрацияй. Андросава - Валяви чалавек, яе учинкамi кiруе Адна пристрасть, адно перакананне: каб визвалiць народ, треба знiшчиць царiзм. Шлях та гетага ляжиць праз ревалюцию.
Значнае месца у трилогii Займан вобразе ревалю циянеркi Вольгi Андросавай. Гета зусiм яшче Малади дзяучина, но акресленасць яе у палiтичних поглядає, агiтатарскi Таленті, што яна прайшла школу палiтичнай барацьби. Сустречи i размови Лабановiча з Андросавай робяць яе дзейнасць больш асенсаванай i метанакiраванай. Лабановiч перадае Андросавой вопит Як Лепша пачаць роботу у школі. Яна вядзе гутаркi з Лабановiчам на палiтичния ТЕМи. Андросава звяртае уваг Лабановiч на бувань, над якiм ЄП не передумав: дабро ен робiць народу, цi зло, забiваючи розум дзяцей, iх чистия души усякаю казеннай трухляцiнай. Яна дапамагла зразумець параженне Расii у руська-японскай Вайн. Сустреча Лабановiча з гета мужнай ревалюциянеркай була значнай падзеяй у яго жиццi, бо яна памагла Лабановiчу павериць у ревалюцию, пераканала у неабходнасцi звязацца з падпольнай арганiзацiяй.
Вольга Андросава - гета Лепша прадстаунiцца тієї часцi iнтелiгентнайнай Расii, якая палею прапагандистскай працюй уносiла у свядомасць сялянства магчимасць класавай барацьби.