Змрочная i сувора Заходне-білоруська речаiснасць, чоловікова барацьба білоруського народу супраць пригнятальнiку визначила змест танкаускай паезii та 1939р. М.Т. успамiнае, што яго творчасць з самого пачатку развiвалася i натхiлялася у перше Чарга заходнебеларускiм жиццем. У давераснеускай творчасцi Пает алюстроувае жицце працоуних Заходняй Беларусi: беззямелле, еканамiчни i нацiяни уцiск.
У верша давераснай лiрiкi М. Т. праходзiць Адна тема - тема визвалення народу i роднага краю. Вершити "Спатканне" (1936) ен лiчиць бiяграфiчним; верші расказвае пра сустречу бацькi з синам, якi сядзiць у турми. Бацька приходзiць у турми на спатканне з синів. У першия хвiлiни сустречи размова сина з бацька пра розния питаннi сялянскага жицця. Адчууши падтримку i спагаду бацькi син горача гавариць пра заутрашнi дзень свойого народу, виказвае віру у яго перамогу. У апошнiх Радка верша Пает падкреслiвае адзiнства думак i iмкненняу бацькi i сина.
Вершити "Пісня Кулiкоу". Кулiкi - героi дзiцячих байок, прадвеснiкi радасцi i шчасця. Верша складаецца з Трох частак. У експазiциi iдзе розповідей пра сялянскае жицце. Пейзажнимi малюнкамi снежнай завiрухi аутар паказвае пригнечанасць i змрочнасць сялянскага жицця. У асноунай частци пад завивання завiрухi селянiн гутариць з гостем (зачитаць). У словах гаспадара хати адчуваецца глибокае хваляванне за будучиню народу, за ліс дзяцей. Увеуши у верші вобразе светлавалосага хлапчука (зачитаць) i вобразе абяздоленнай мацi, што спявае пісню-Калиханка (зачитаць), Пает ствариу карцiну цяжкага жицця чалавека пад стрибне.